Weer de grens over

Na weken kilometers vreten in Laos zijn wij vandaag de grens weer overgegaan naar Thailand.
Het eerste stuk in Vientiane was niet leuk, daarna werd de weg niet leuk: hele stukken asfalt weer aan de haal dus weer stofhappen en door gaten hobbelen. Zo goed als helemaal de Mekong gevolgd. Wij fietsen in Laos maar aan de overkant van de Mekong is Thailand (zo ver weg maar zo dicht bij). Aan de routebeschrijving hebben we nogal getwijfeld vandaag maar ons eigen heldere inzicht gaf te kennen dat we wel goed moesten zitten. Na 35 KM fietsten wij onder de Friendship Bridge (brug over de Mekong naar Thailand) door om eerst nog een kijkje te nemen in het Boedha Park die niet na 4 km maar na 7 km te vinden was. Een Lao-student Engels heeft een hele tijd met ons meegelopen om zijn engels te oefenen. Een vriend van hem was wat verlegen en durfde niet zo goed engels te praten. Op de terugweg nog 1 maal in Laos gegeten en bij de grens onze laatste kippen opgemaakt.
Het hele paperassenwerk weer doorgeworsteld en nog wat betalen en dan kun je zo met wat stempels Laos uit en Thailand weer in.
Zo'n 4 km verder zijn we neergestreken in een guesthouse Mut Mee aan de Mekong. Ziet er leuk uit en je moet je eigen consumpties en andere bestellingen bijhouden in een boekje. Wij verblijven hier nog een dagje extra en fietsen daarna de laatste 95 km naar ons hotel in Udon Thani, waarvan we per vliegtuig vertrekken richting het koude Nederland.
Mochten er nog ergens pepernoten zijn dan houdt Eduard zich aanbevolen... (Jacq lust nog wel een stukje marsepein...).

Wij wensen Noud en Patricia een hele goede reis. Laat je warme kleren maar thuis want die heb je hier niet nodig!

Helaas lukte het ons niet om dit bericht te plaatsen en proberen wij het vandaag, zondag, nog een keer. Gisterenavond hebben wij gedineerd op een rondvaartboot op de Mekong. Het was niet warm maar wij zweten allebei heel erg. Het eten was zo megascherp (net als in Amsterdam Henk en Geertje..) Gelukkig was er bier genoeg op voorraad en namen wij bij elke hap eten een grote slok bier!

Vannacht om 5 uur was er een Boedist die het nodig vond om minstens 5 minuten op zo'n ijzeren gong te slaan. Ook de plaatselijke honden vonden het niet erg geslaagd en probeerden dit ook duidelijk te maken aan de trommelaar.. Kortom, vroeg en raar wakker worden...
Maar gelukkig hebben wij onze "vrije dag" en draaien wij ons nog maar een keer lekker om.

Groetjes Jacqueline en Eduard