Pittige dag beloond met luxe in kasteel Dubiecko

Aangezien we vandaag een lange dag te gaan hebben, zijn we ietsjes eerder vertrokken dan voorgaande dagen. Nog steeds staat er voor zover wij kunnen kijken een rij vrachtwagen voor de deur te wachten voor de grensovergang naar Oekraïne. Zelfs 1 recht voor onze neus met op de zijkant geschreven Dalessi (voor onbekenden± dat is een bedrijf uit onze woonomgeving). Het is echter geen Nederlandse truck.
We fietsen een stukje terug naar onze fietsroute langs de rij vrachtwagens, zodra we afslaan, zitten we weer in het groen, rust en ruimte. Het eerste stuk is gravel en gaat uiteindelijk over in een zandpad met flinke geulen veroorzaakt door tractoren. Dit stukje is flink opletten en bijna lig ik met mijn snufferd in het zand... Als we de weg weer opdraaien, glijdt er weer mooi asfalt onder onze wielen door. Met nog geen 15 km op de teller is het psssttt; helaas lekke band; een flink stuk ijzer trek ik uit mijn achterwiel. De band zat al niet heel lekker om de velg maar nu hobbel ik wel heel erg door het landschap; gelukkig valt dat minder op over de gravelwegen. Het is al weer lekker aan de temperatuur als we de 1e helft van de redelijk makkelijke route er op hebben zitten en aankomen in Przemsyl. Hier even op zoek naar een fietsenmaker die handig is met velgjes en bandjes en een goede pomp heeft, het karweitje is zo gepiept. En aangezien inmiddels de klok 12 heeft geslagen, nemen wij de tijd om even lekker te lunchen in het leuke centrum van Przemsyl. Als ons buikje is gevuld stappen wij weer op en rijden lekker langs de rivier verder. Helaas houdt dat 'lekker' op als we de berg over moeten; een flinke helling; op het kleinste verzet; zigzaggend over de weg (als het verkeer dat toe laat) komen we boven met zweet in onze ogen. Zoals meestal met beklimmingen volgt er een afdaling. Gelukkig weer over strak asfalt, suizen we naar beneden en volgen de rivier weer; dit keer met iets meer glooiingen. Het is werkelijk een prachtige route met heel erg weinig verkeer. Als we de rivier oversteken gaat het echte werk beginnen. Vanaf het dorp Krzyweza moeten we flink aan de bak. Niet zoals voorgaande dagen korte helling maar flinke lange stukken ploeteren we omhoog met hellingpercentages van 5 tot minstens 10% (als het niet meer is). Net voorbij het gehucht Podlas stuurt de digitale route ons weer de berg op, maar helaas via het verkeerde pad en moeten we afstappen en onze fietsjes omhoog duwen terwijl we worden opgevreten door de muggen...Uiteindelijk komen we weer op juiste gravelpad en fietsen/ploeteren we verder omhoog om later met een prachtig uitzicht over het gebied weer af te dalen naar de doorgaande autoweg. Hier verlaten we wederom de route maar nu bewust en rollen we over de (rustige) N884 naar Dubiecko om ons te installeren in de luxe van het gelijknamige kasteel. Eerst ploffen we op het terras met een biertje om even bij te komen van deze etappe. Het is nog 29 graden en al bijna 18:00 uur...
Vandaag 104 km gereden; tussenstand 410 km.