De provinciegrens over
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg
07 Oktober 2017 | Iran, Sanandaj
Vrijdag 5 oktober zitten wij al om 7 uur aan het ontbijt. We beginnen met een korte transfer. Het lijkt in eerste instantie vrij rustig op de weg maar we-go-with-the-flow dus uiteindelijk blijken de eerste 25 km best erg druk te zijn maar gelukkig zitten er in dit eerste deel niet veel steile wegen en fietsen we door het glooiende landschap. Dit stuk is niet leuk om te fietsen en al helemaal de 2 korte tunneltjes die er in zitten zijn best eng. Na de drinkstop krijgen we een flinke klim voor de kiezen maar gelukkig is de weg inmiddels héél breed geworden (varieert van 3 tot 5 baanbreedtes). Ook is het landschap weer mooier en kunnen we ondanks de lange, warme klim genieten van de omgeving én gelukkig volgt er als beloning ook weer een prachtige afdaling. In Kamyaran slaan we rechtsaf na een koekje en drankje en fietsen we nog een stukje redelijk 'vlak' totdat we bij een vervallen huisje gaan lunchen. Na een bak yoghurt en salade van tomaat komkommer en tonijn moeten we wederom flink aan de bak. Een hele lange klim volt met naar het schijnt stukken van 16-20% stijging... Op de top is de overgang (douane) van de ene provincie naar de andere. Als de hartslag al hoog lag van het klimmen gaat hij nu nog harder kloppen want er komen 10 blaffende honden over de weg aangerend. Jacq van de fiets af, met een paar keien in de hand, loopt ze verder. Gelukkig worden ze goed aangestuurd door de militair boven op de berg en komen we zonder kleerscheuren de provinciegrens over. Hier hebben we een machtig mooi uitzicht over de omgeving met een weg die flink lang lijkt af te dalen. Het is goed dat het wegdek niet fantastisch is zodat we rustig aan doen en nog veel van de omgeving kunnen genieten. Nog een stukje licht glooiend wegdek met tegenwind voordat we een volgend stoffig industriestadje inrijden waar we al door de bus worden opgewacht. Wij stappen na iets meer dan 85 fietskilometers in en laten ons rijden naar ons einddoel van vandaag: Kermanshah. We nemen ons intrek in hotel Kourosh wat er aan de buitenkant niet heel fraai uitziet maar van binnen erg mooi en luxe is. Er is een zwembad en sauna maar helaas vandaag alleen voor mannen... Dus wij volstaan met een heerlijke warme douche op de kamer.